Metin Çalışkan - Kupa Kızı

Köhne umutlar,dört iskemle altı papaz,
Yanık dumanlı,kör bıçaklı kahvehane masası,

Başımızın üzerinde salkım saçak ölü bulutlar,
Savrulup duran zamansız poyraz pervanelerinde,

Gözleri yerde aksak vestiyer,
Tutku ile kollarına aldığı,sahipsiz iki ceket,

Kendi kendini arayan avare bir bozukluk,
Gamzeleri yalnızlık tüten ince belli kimsesiz kadın.

-

Kart kart&a bakacağız birbirimize,
Gençliğimiz siyah lalelere emanet,

Sandık&içi,
Diken&üstü

-

Elimiz morg gibi&iyi değil,
Hiç iyi de olmadı zaten&sahipsiz,başıboşken,

-

Düşündün mü bir an ay kendini bağışlarken intihara,
Şayet başka zamanda&başka yerde, Tut ki çırılçıplak yağmurun yağdığı bir limanda,
Sen mai dudaklarını güne çivilerken,
Bana rastlasaydın&
Farklı mı olurduk?

-

İkililer,
Üçlüler,

Kati ihtimaller üzerine kurulu kağıt evlerde yaşamak mı,
Yoksa bu denli şansa bağlı bir yok oluş mu bize ağır?

-

Çevirsen de yüzünün kalbini yüzüme,
Bir "As" a dönüşmeyeceğim...

-

Sunu&&

Yine bir deste acı içerisinde karışacağız,
Yine başkalarının sırtında,göğsünde,
Kabuslara uyuyacağız,

Ve sen yine,
Bana blöfünü yedireceksin,
Bile bile...