Mert Suskun - Mavi Beyaz Tonunda Bir Masal

Bir garip tutku bu gün
Ben de severim hayallerimi bir gün
Deniz güllerinin dikenleri olmasa da...

Ben de severim gürgen kokan tahtalarını bir gün
Rüzgarda gıcırdayan direğinin altında...

Suların tuzlu acı olsa da
Hırçın dalgaların nice can alsa da
Sen her şeyimsin mavi deniz...
Ben de severim ayaz soğuk gecelerini bir gün...

...Bu gece
Bir başka ağlar kıyıya vuran melodilerin
Işığı sönük bir fenerin hemen yanı başında
Nefes almaya dermanı
Kalmamış bir yunus hemen yanı başında...

Yolların uçsuz bucaksız çöller gibi
Dalgalı beyaz mavi tonunda
Alevlenmiş yanıyor sanki koca deniz
Çevir yelkenlerini kutuplara
Buz kaplı sular hafifletsin alevlerin acısını...

Çevir zamanın derin sularında kayıp pusulanı
Yavaşça süzül hayalinde bereketli ovalara doğru
Issız okyanusların ortasında
Sen de insanların umutlarını hatırlarsın belki
Bir gün..

İnsan işte bazen sevişir ölür
ve bazen de savaşır ölür
Sen sessizce yol alırken zamanın bağrında
Ağıtlar yükselir kara bulutlar ardına...

İnsanız ya... Saatin sonuna beş kala
Mazide kalanları hatırlarız...

Bu bir garip bir tutku olsa da
Ben de severim hayallerimi belki bir gün
Deniz güllerinin dikenleri olmasa'da...

Yelkenlerin
Parçalanmış kıyıya vurmuş bedenin
Uzak bir yerlerde hiç gitmediğim bir yerde
...Her şeyim sende kaldı

Çünkü&
Kelepçeliydi ellerim meşe kokan tahtalarına
Sandıklar ve mandalina kasaları arasında
Deli gibi kürek çekiyorum sanki kıpırdar
Koca gemi yerinden...

Mavi gözlü bakışlarım
Söndü ayaz akşamlarında biliyorum
Kan kırmızı suların ayışığında yansıyan gözlerime...

Martılar, hayallerim dökülür yere
Rüzgarda gıcırdayan direğinin dibine
Ela gözlerinin önünde
Meşe ağacı hayat bulsa da güvertede
Yıkıyorum son kalan al rengini tahtalarından...

Bir adamın gösterişsiz sessiz ölümü işte
Denizci dillinde ölüm nasıl söylenirse öyle işte
Mateme durmuş sadece yunuslar olur öyle işte
Balıkçıların oltalarında ki sessiz çığlıklar öyle işte...

----

Suskun&&