Mert Metin - Ece

ağzımda sönük bestelerin
yalan bir anıya çalınmış ömrümüz
gözlerime sığmayan sırlarla
o istila kentlere yabandır artık sözümüz
ki hala sokakları çarpar yüzüme
şakaklarıma sarhoşluğu
ayık rüzgarlar varsın savrulsun üstüme
herkes gitti…haydi şimdi de sen git ece…


gözleri efkardan incinen aynadır yüzün
sesimin kırılmışlığı bundan
sessizlik kadar yaşarmış meğer aşklar
hicranıma değen şarkılar dudaklarından…

olsun yine de şafaklar hep çağlar
kıyısına yosun eken dalgalar
balıkçı meyhanelerinde kahkahalar
bir liseli arabesk hüznü
ve yıldız tutan mayıslar…


işte böyle nergis doğurganlığıdır hayat
avuçlarımızda ufaladıkça çoğalan
onlar gitti…haydi şimdi de sen git ece
nasıl olsa her şiir şairinde saklı bir bilmece…