Memduh Atalay - Efendime İntizar

Aynaya kaçan çirkinin bindiği beden atını
Sonsuzluk kervanına katan sendin efendim

Değişen her hüzne bir yer açmak için
Günahkârdan değil günahtan kaçan sendin efendim

Bir kadının saçlarına düşen haz bimecâlini
Uçurumun kenarında tutan sendin efendim

Yanmadan yâre varılmaz dediğin
Dünyayı bir pula satan sendin efendim

Biz kimsesiz ve yersiz yurtsuz kullara
Sığınılacak tek vatandın efendim

Yusuf'a kuyu diyen kara gözlü zalimi
Hükümdarken bağışlayan sendin efendim

Zindanlarda yusufçuk kuşlarıyla birlikte
Gökyüzünde yıldızlarla yatan sendin efendim
Milletinin imanını görmek için selamette
Bu dünyada gariptin ve ahrette efendim

Zindanın bir medrese ateşin gül bahçesi
Dünyalığın bir sepet yarısı kitaptı efendim

Kurunu vustadan arta kalan cahillere
Üç yüz yıl sonrasından bakan sendin efendim

Üflemekle söner mi senin hadim olduğun nur
Süfyan nefesleri korkutan sestin efendim

Dünya bir yana seni seven olmak yeter
Korku gününde bu korkuluya bir nefestin efendim

Zalimler için yaşayan cehennemin
Yarısı boş kalır sendeki şefkatten efendim

Eteğinden tutayım isterim ne yer ne yâr
Kurtar beni bu zulmetten efendim