Meltem Ünal - Son Nefes

Nasılda sararmış bembeyaz anılar!
artık hayata hiç inanmam!
dilek tutmak, el açmak, güzel düşünmek...
hücrelerime kadar kapalıyım
artık açılmam!


Nasılda kararmış aydın dünler
ki, bi zamanlar gün'düler, güleçtiler!
artık hesaplarım kalbimin atışını
gönlün sevişini aşka da aşığa da
artık inanmam!

Şimdi bi yol tutturdum
ama eğri ama doğru
gördüklerimden beri
zıttına bel bağlamam!
belki ölene kadar yalınkat ve terkedilmiş
belki kimsesizler mezarında sessiz ve soğuk
ama dolu dolu olgun acılarımla
son nefes borcumu öder giderim...