Meltem Ünal - Ordu

ordu gibi üstüme geliyor yaşam
istekler, beklentiler, acı, ihtiras ordu gibi...
ne istiyor gemiler benden?
neyi vaad ettiler ki bana; engin denizlerde, batıklarda?

ordu gibi üstüme geliyor yaşam
bağırışları acı bir zil gibi kulağımda
ne eksik ne fazla, cevap bekliyorlar
oysa ne sattılar ki bana, geçersiz güzelliklerden başka?

ne isyorlar ki çocuklar benden?
benim zannettiğim gibi çıkmadı hayat!
kurduğum, kağıttan düşlerdi, yaktılar ateşçiler
elem içinde kıvranır, sancılanır bedenim!
gelen yalnız bırakır beni, giden zalim...

düşman gibi üstüme gelir yaşam
dost sandığım benim!