Mektuplarının ucu hüzzam
kanayan dertlerime deva
bi sabah mutluluğu, nedensizinden
akşam sefası ya da çoğu zaman...
mektupların, özlemin kabuk değiştirmiş hali
feryat kokulu...
Ve her ayrı düşen yaprak gibi dalından
savrulur gideriz yeni sonbaharlara
sen daima kelimelerde kal, uzlaş ıraklıkla
ben kuraklığınla kavrulayım
deviniyim hüzzamın makamında...