Meltem Ünal - Mucize

Sen gülümserken,
kaç kurt daha kuzuya dönüşür
üstelik erik dallarında
bahar müjdecisi açarken...
muhterem duygular şah'a kalkar
olmayanlar oturur!
ince bileklerinden
asil kanın süzülürken...

Sanma ki kafam iyi, demlenmişim
ve bu satırların biraz -sen- kokması ondan!
yanılırsın!
ben ki doğduğumdan beri, belki daha da evvel sana adanmışım, kazınmışım oluşumuna
artık kuşkonmaz hiç bi nedenime
su geçirmez gerçeklerim!
ondan yazar
ondan söylerim...

Ve sen
tüm bunları okurken
bi siyah daha beyaz oluverir
renkten düşer ten!
aciz ama mucizevi
bu, senden olma ben...