Meltem Ünal - Gül-ü Bülbül

Yol yorgunuyum...
ama yine de sabrı örterim üstüme
'bekle' diyeceksen,
sevmenin öte köyünün
hayatın şakası olduğunu bildiğimden beri
tüm olmazlar oluveriyor aniden...

Karar sepetimde
gönlüm yandığından beri
saklamıyorum bana kalanları
'anlat' dersen
ta ki ölene kadar
susmaz bendeki diri dil! çözülür beyoğlu'dan hisar'a...

Ama yük yorgunuyum...
omuzlarım sitemli!
dizlerimin bağı kopuk
bi sana tutunuvermiş
nefes alan yanım
hani 'öl' dersen
bi bülbülün ağzından
dökülür gül yapraklarım...

.