Rüzgarım, ihtiras dolu
siyah tüllere sardığım hastalıklı acılarımın yüzünden
tuzaklarla harmanlaşmış kaderimle
bi örnek giyiniyorum bu günlerde...
Benden giden, üveyimdir artık!
Mektuplar yazıyorum yırtıp yırtıp!
kalemimin doğruyu şaşması ondan!
sabahlardan çalıp gecelere ödüyorum borcumu
geceler ki, senin yüzünden uzun
senin yüzünden yılan!
Çaresizlik çisil çisil...
Yüksüzdüm doğduğumda oysa
benim gibilerle çoktum!
doğa kadar özgür, dua kadar ak!
misillemeseydi hayat...
Bitirmeden uyanamassın rüyandan...
.