Mehmet Yunus Aytek - Yayla Kızı

Yar olana sor sevdayı bilir mi o sevgili yayla kızlarını
Köy meydanlarının karanlığına ve çöl kuraklığına inat
Al al yanakları ile bindallıları ile körpe kuzularını anaların
Sevda ordadır bilir mi sevgili ya onlar gibi olabilir mi

Gözlerinden damıtıp geceyi sevdiğinin
sabaha gelme, dur! diyebilir mi
Tütün tarlaları içinde üzeri kirlidir belki de
Yine sevdiğine sarılıp bir gül-zarın içine dalabilir mi

Yayla kızı sana sesleniyorum
Duymasan da sana sesleniyorum
Bilki senden kopmadım vazgeçmedim Söylediğim sözde durdum ey yar karanlık,

Mıcır kaplı o patika yollarda sevdiğimi söylediğim gün gibi
An gibi, can gibi seviyorum seni
Yayla başlarının serinliğinde bir yaz günü geleceğim
Yıkılası engeller içinden ellerim kan, düşlerim revan
Seni sevdiğim dağ başlarında üzerimde karlarla
İçimde yangınlarla sana, sana geleceğim.

Ey yayla kızı
Bekle beni kızıl güller arasında
Çıkıp geleceğim, gönül hırsızı
Serin bir yaz akşamında..