Mehmet Yunus Aytek - Yalnızlık Ve Ben

Yosunlaşmış kaderim yokluğunda
Sensizlik dağ gibi büyüyor içimde
Aklım firar etti benden, kalbim ise kara kışlara teslim
Gün dönüyor zaman geçiyor

Her geçen saniye yeniliyorum kaderime
Karşılıksız sevdalar hep acı verir insana
Cevabını bilmediğin sorulara bırakırsın kendini
Tek başınasın ve bilinmezliğin içinde çözülmeyi beklersin

Kimse çare olamaz derdine, kendi başına kalırsın
Zaten seni senden daha iyi anlayan da yoktur Yalnızlığa bir demir atarsın, davete icabet edersin
Hoş bulduk yalnızlık

Evet! Bende senin kadar yalnızım
Çaresizlik denilen boş, derin kuyuda çırpınıyorum
Elimi uzatsam tutacak kimse de yok
Her tarafım kap karanlık

Senin olmadığın her yer benim hücrem
Varlığın güneşimdir bu can bende oldukça
Sevdan ise benim tuz basılmamış yaram
Ve senin görme özürlü yüreğin oldukça