Şimdi elveda demenin zamanıdır
Aşk bitti, yola çıkma zamanıdır
Bilinmezliklerin belirsizliklerin, sonsuz acıların
Bitmek bilmez gecelerin zamanıdır
Ağlanacak, sızlanacak özlenecek ve illaki susulacak
Tıpkı şimdi olduğu gibi
Ayrılık ölümün kardeşi
Üzerimdeki ölüm sessizliği
Ne sen ne ben cesaret edebileceğiz konuşmaya
Şimdi biz kendimizle, şimdi biz sessizliğimizle savaşıyoruz
Sözlerimizi hapsettik, bakışlara yükledik her şeyi
Bir ayrılık anı bu, bir tek kelimenin bile söylenemeyeceği an
Susarak ayrılacağız
Konuşursak bu ayrılık anının büyüsünü bozacağız
Bundan böyle birbirimizi susuşumuzla anacağız
Güzel bir anı olmayacak elbette
Her andığımızda gözlerimiz yaşaracak
Her ayrılanın sorduğu gibi bizde
'Neden böyle oldu” diye soracağız
Bunu açıkça soramayacağız çünkü alacağımız cevaptan korkacağız
Sonra zaman geçecek acının yaktığı yürek küllenecek
Hayat ta eskisi gibi bizim için devam edecek
Sensiz ölürüm demiştik ya
Ölmediğimizi göreceğiz ve 'Ölünmüyormuş” diyeceğiz