Sensizliğinle dağ başı yalnızlığı yaşasam da
Sensiz yaşamak ölümden beter olsa da
Hiç kimse aramasa sormasa da
Senden başkasına meramımı söyleyemem
Mutluluk saçan gözlerine bakmasam da
Huzur veren ellerini tutmasam da
Işıldayan saçlarına dokunmasam da
Mum gibi yanıp eridiğimi söyleyemem
Yüreğinin yayla serinliğinden mahrum kalsam da
Hasretin kara dumanı gözlerime dolsa da
Her yanımı gam ve keder kaplasa da
Her akşamın zifiriliğinde ağladığımı söyleyemem
Bendeki sabır tükense de
Çaresizlik sonsuz kördüğümlense de
Sendeki naz yüreğimi dağlasa da
Gün aydınlığında düş gördüğümü söyleyemem
Sana yanık gönlümün feryadını duymasan da
Bir gün tükendiğimi ve bittiğimi görmesen de
Çıkıp gelsen uzaklardan eğilsen üzerime de
İçimdeki yangının korunu görebileceğini yine de SÖYLEYEMEM.