Çökmüşsün yine kalbimin derinliklerine
Kaplamışsın bembeyaz bir örtüyle
Göremiyorum, bilemiyorum attığım adımları
Sanki uçuyorum, uçsuz bucaksız gökyüzünde
Ufuk beyazlığı andırıyor bana kefeni
Bir başımayım koyulduğum bu yolda
Belki de ardımda gelecek bir ordu
Ne siren sesi var, ne de bir ayak tıkırtısı
Yok, duyamıyorum artık hiçbir çığlığı
Sessiz sakin gidiyorum yolum da
Bilmiyorum hangi çıkmaza
Belki de yolum çıkacak bir aydınlığa
Sanki kâinatı kaplayan bir karanlıksın
Etrafıma her baktığım da sen
Ya da ben göremiyorum başkalarını
Adım adım bir yolda ilerliyorum ben