Birer birer yıkılan hayallerin
Altında kalıp ezilir hatıraların
Ve acılara çıkan yolların sonunda
Hep üzülen biri vardır ne acı
Artık geri getirmek imkânsızdır anı
Kurtulmalı yakında kül etmeden aşk canı
Hisset ki o gizemli duygu ruha dolmakta
Unutturmak zor her gönül mutlu olmakta
Ancak sen anlarsın halimden dertli bülbül
Şimdi söyle ayrılığa var mıdır çare
Yoksa hep yarım mı kalacak gözlerdeki hare
Veda edip koklamaya doyamazsın yâre
Demek ki er ya da geç gelirmiş ayrılmanın vakti
Sevgi değil midir var olma sebebin
Merhametsiz dünya bu kadar mı kifayetsizsin
Unutmaya çalıştıklarımız asla unutamadıklarımızdır