Mehmet Yunus Aytek - Kal Diyebilseydim

Haklıyım diyemem ki! Suçluyum
Belki de ben anlatamadım sana kendimi
Tutuştum, yandım yokluğunda her gece
Yine gözyaşlarımla söndürdüm sinemi

Her gün her dakika seni özlerdim
Bitmezdi hasretim bir seferlik görmekle
Susardım, gözlerime baktığın zaman
Mermer bir heykelin çaresizliğiyle

Oysa neler düşünürdüm sen yokken
Görünce neler söylemek istemezdim
Dakikalar bir ışık hızıyla geçerdi
Ayrılık başlayınca ben de biterdim
En kötüsü beni koyup gitmendi
O öyle bir yalnızlıktı anlatılmaz
Hep yarım kalmış heyecan içinde
Biterdi bir kış, geçerdi bir yaz

Ve nice yıllar kovalardı birbirini
Gözlerimde büyüdü mesafeler
Bütün teselliler uzaklarda kaldı
Bütün çiçekleriyle soldu bahçem

Ne olurdu saadetlerin en büyüğü
İşte ellerimde al, diyebilseydim
Anlardın ve hiç gitmezdin değil mi?
Bir gün adam gibi kal diyebilseydim