Mehmet Yunus Aytek - Herkese Ağlamam

Herkese ağlamam, herkese anlatmam
Herkes herkes olmadığı için anlaşamam
Giden de olur,gelen de
Ama varolanı severim

Değer katsayılarım yüksektir o sebeple
Verdiğim her bir söz anlayanımadır
Arkadaşım dediğimedir sarılışlarım
Arkadaşım dediğimedir hatırlayışlarım

An geldi tanıştım
An geldi tartıştım
An geldi gülümsedim
An geldi gülümsettim

Zamana düşmanlığımdan sebeptir sarılışlarım
Zamana inattır bu hatırlayışlarım
Arkadaşımdır yahut zor gündaşım
Arkadaşımdır yahut anlayan daşım

Herkes herkes olsaydı olmazdı
Herkes aynı gülümsemeyi zaten yapamazdı
Yani herkes değildi arkadaşım, olamazdı.Sözüm özümdür
Yani içten bir gülümseyiş hep düşümdür
Zaman geldi bekledim
Zaman geldi beklettim
Zaman geldi anlattım
Zaman geldi dinledim

Özleyişimde saklıdır her şeyim
Sakınmadan anlatmaktır benliğim
Arkadaş dediğimedir güvenim
Yani arkamı dayadığım taş kadar güvendiğim

An geldi buluştum
An geldi mutluluktan uçtum
An geldi yoluna yolladım
An geldi ardından ağladım

Heval Dedim, Arkadaşım dedim Canım kadar değer verdim
Verdiğim her değer için minik merhabaları bekledim
Zaman geldi hoşgeldi
Zaman geldi hoşgitti

An geldi görmedi An geldi gelmedi
Herşeye rağmen yüreğim onu çok sevdi
Hevalım,Arkadaşım benim, hakiki anlayanım
Unutma ben seni hiç ama hiç unutmadım