Mehmet Yunus Aytek - Gittin Yar

Benim gönlüme sevgin sığmaz derdin
Sığdıramadın el olup gittin yar
Hep vefasız poyraz gibi eserdin
Eserdin de yel olup gittin yar

Hatırlayamaz oldum ben ismini
Unuttum hayalini, hem cismini
Yaktım mektuplarını tüm resmini
Yaktım hepsini, kül olup gittin yar

Yüreğimde şimdi acı ve sızı
Vefasız dünyanın en vefasızı Bastın yüreğime ateşle közü
Sönmedi işte sel olup gittin yar

Zaman bitti, geldi gelecek ecel
Ecelden önce ne olur sen gel
Çeker beni gerisin geriye bir el
Koklamadığım gül olup gittin yar

Gücüm yetmez benim yüce dağlara
Ateş düştü gönlümdeki bağlara
El salladım geçip, giden yıllara
Bana gelmeyen yıl olup gittin yar