Mehmet Yunus Aytek - Gittin

Ben arkandan sadece baktım
Oysa söyleyecek o kadar çok şeyim vardı ki
İyiye dair ne varsa içimde yitireceğim hepsini
Sönecek içimdeki ateş ve bir daha hiç kimse yakamayacak
Diyecektim sana
Konuşamadım

Gittin

Gidişini görmemek için gözlerimi kapattım
Öğlesine acıdı ki içim, tutup koparsalardı her yanımı
Bu kadar acı duymazdım
Acım yaş olup akmalıydı gözümden
Ağlayamadım

Gittin

Gidişini önlemek için tutmalıydım ellerinden
Ellerim değil miydi her dokunuşunda seni ürperten
Bir kez dokunsam, bir kez tutsam ellerini Gitmek için biriktirdiğin bütün cesaretin kaybolurdu
Tutamadım

Gittin

Bir yıkım gibiydi gidişin
Sen adım, adım uzaklaşırken benden
Çöküp kaldı bedenim olduğu yerde
Nice terk edişlere dayanan bu yürek bu kez yenilmişti
Bu kadar zayıf değildim ben, kalkmalıydım
Kalkamadım

Gittin

Oysa ben geldiğin gün gideceğini biliyordum
Hazırdım gidişine kaçak zamanları yaşıyorduk
Zaman bitecek ve sen gidecektin
Bense gidişinin ertesi günü hayatıma devam edecektim
Kaldığım yerden yeniden başlayacaktım
Edemedim, başlayamadım...