Mehmet Yunus Aytek - Dostlar

Dostlar; Irmak gibidir
Kiminin suyu az, kimininki de çok
Kiminde elleriniz ıslanır yalnızca
Kimisinde de ruhunuz yıkanır boydan boya

Dostlar; Üstü yosunla kaplı bulanık bir göl gibidir
Ne kadar uğraşsanız da görünmez dibi
Uzaktan görünüşü çekici, aldatıcı
İçine daldığınızda ne kadar yanıltıcı

Dostlar; Derin bir okyanus gibidirler
İlk anda ürkütür ve korkutur sizi
Derinliklerinde saklıdır gizi
Daldıkça anlarsınız ve tanırsınız

Dostlar; Hızır gibi yetişirler
Ne zaman ve nasıl geldiğini bilemezsiniz Sokulmaktan korkarsınız, güvenemezsiniz
Tanıdıkça yanında kendinizi içi boş sanırsınız

Dostlar; Coşkun bir akarsu gibidirler
Yaklaşmaya gelmez, alır sürükler
Tutunacak yeri de göstermezler
Ne zaman nerede bırakacaklarını da

Dostlar; Çeşit çeşittirler, tip tiptirler
Kimi ekmek ve su gibidirler yemeye içmeye doyamazsın
Kimisi ilaç gibidirler, gerektiğinde faydalanırsın
Kimisi de hastalık gibi, kaçmaya çalışsan da kaçamazsın

O halde dostların doğru ve candan olanını bulmalı
Böylelerin dibini görürsünüz her şeyleri meydanda
Korkmadan ve çekinmeden dalarsınız korurlar sizi her anda
Her şeyden önemlisi de insanlığından utanabilmeli, insan olmalı