Oda öyle karanlık ki
Zaten gözleri gözlerime değmeyecek kadar kapalı
Oda öylesine dağınık ki
İçinde bunca yaşanmışlıkların bile görülemeyeceği kadar dağınık
İki kişiyiz
Hangimizin canı daha çok yanıyor bilmiyorum
Kimin acısı daha tehlikeli?
Benim boğazım uyuşuyor kokusunu soludukça
Benim gözlerim doluyor yüzüne bakmaya çalıştıkça
Hangimizin yarası daha derin bilmiyorum
Benim ruhum sızlıyor
Bedenim, bedenine sokuldukça
Hangimizin hüznü daha sesli bilmiyorum
Benim yüzüm inciniyor nefesi çarptıkça
Kırılgan insanlarız o kesin ama hangimizin parçaları daha eksik
Kim daha kaybolmuş, bilmiyorum
Suskunuz oda sessiz
Birbirini anlamaya çalışan iki yabancı gibiyiz
Aynı anda yağmura tutulan iki ayrı ülke gibi, ikimizde ıslağız
Ve ne hayret ki, ikimiz de hala diriyiz