Ve bir gün ansızın giderim
Çamuruna bulandığım sevdanın içinden
Yosun tutmuş bakışlarının ardı sıra
Ben yalnızlığıma yalınayak giderim
Gülüm
Yerine tek tek çakarım zehir zemberek acıları
Tanımam kıyısında duran kırlangıçları
Ve umursamam üzerine bastığım
Kır çiçeklerinin tazeliğini
Boyun eğmekten başka bir şey
Gelmiyor elimden
Çiçekler bile konuşurken aşk dilinden
Ben suskunluğumla giderim
Sökerim yüreğimdeki çınar ağacını
Yaşanmışlığın anısına adını haykırırım
Son nefesimi verirken
Anka kuşu kanatlarında
15 Aralık 2012