Belki bu cihanın en tenhasında
Belki de ummanın en ortasında
Umulmadık yerde, ummadık anda
Dünya sana sen de bana küsmüşsün
Şu sancılar şifa bulduğu anda
Ağma olan gözler yandığı anda
Zalim sen sırattan geçtiğin anda
Cennet sana küsmüş sen bana küsmüşsün
Günleri çalarken mevsimler senden
Sen ise düşünmeden hesap vermeden
Ölüm ise ardında, her şey bitmeden
Yaşam sana küsmüş sen bana küsmüşsün
Güneş sana küsmüş yel sana küsmüş
Yakınların sana küsmüş el sana küsmüş
Sen ise utanmadan hep biriktirmişsin
Herkes sana, sen ise bana küsmüşsün
08 Kasım 2012
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek