Mehmet Yunus Aytek - Affet Beni

Konuşmanın bu kadar yasak olduğunu bilseydim
Suskun geçer mi sanıyordun gecelerimi
Gözlerinin firari bakışları içinde ararken
İçimdeki kaçak sevdayı azat edercesine yüreğimin zindanından

Ferman mı yazmam gerekirdi
Duyurmak için aşkı insanlığa
İllegal duygular yaşamak mıydı cesaret
Yoksa hapsolmak mıydı ellerinin elime değmesi

Hüküm giymiş tutuklu mahkûm misali
Kelepçeli ellerimle sevebilir miydim seni
Bakabilir miydim gözlerine
Ben delice ölümü beklerken buldum seni

Götürebilir miydim seni de yanımda
Hakkım var mıydı yanmış yüreğime
Yüreğini de katmaya
Götüremezdim seni, sana kıyamazdım da
Yazmak söylemekten kolay bir o kadar da
Elim titrerken son satırımda
Kâğıda her dokundurduğumda kalemi
Sözler dizilirken boğazıma çıktın karşıma

İçim acıdı her çizgide her satırda
Yaş geldi ağlamayı bilmeyen gözlerimden
Özür dilerim ceylan gözlüm
Zamansız çıktın karşıma

Sevmek umutsuz bir vakaydı oysa
Sığdıramazdım küçücük yüreğime
Sevgi kokan hasret dolu yüreğini
Sevilmeyi de hak etmemiştim oysa

Korkmuştum kapılıp giderim sanmıştım belki de
Geç kalınmış bir hesabım vardı söyleyememiştim
Kapıdaydı Azrail vaktinden önce gelmiş baksana
Ne olur unut beni, dön artık kendi hayatına