Mehmet Yücel - Yoksulluk

önce yoklsulluk gelir
yoklar seni orda mısın diye
inkar edemezsin varlığını
koyduğu yerde bulmuştur
ve memnundur
ve başlar köşelere sıkıştırmaya
soluğun kesilmezse
susan da sensin
koruyan da sensin
kutaran da sensin
şehit de sensin

baş kaldırırsan cendermeler gelir
alıp götürürler
mapushaneler ardına kadar açık
kıt kanaat verilmiş bir ömür var elinde
duvarlara hediye edersin
memnun oldum bile demezler

hayatta kalırsan hastalık gelir
kuyruklar gelir
yalnızlık gelir
kimsesizlik gelir
ve en sonunda ölüm gelir