coşkun akan bir ırmağa kapılmış
kayalara çarpa çarpa gidiyorken
şelale gibi bir yüksekten aşağıya düştüğümü hatırlıyorum
nasıl kurtulur insan yara bere içinde
yardım istesen kendine ihanet edersin
düşmüşsün bir kere
duysalar ne olacak
el versen yılan verirler ellerine
boğulmak zehirlenmekten iyidir
zehir zemberek yaşamaya başlarsın hayatı
kötüsün çekilmezsin
insan olmaya yakın bile değilsin
eşkıya misali dağlar reva görülür
tüfek ve erzak bedava
eşkıya olmak boğulmaktan iyidir
eşkıyalar da insan
üşürsün umutlanırsın
sevmek istersin
düşersin sevda kuyularına
dağlar alır seni
yeller alır seni
kuru bir ayazda mavzerine sarılmışken
özlem vurur taa yüreğinden
özlemle vurulmak eşkıyalıktan iyidir
özlem ocak gibi
ateşi sevda
dumanı sevda
çocuk olursun yeniden
evcilik oynamak istersin
çelik çomak
yakan top oynamak istersin
oysa anne baba yok
bir kaşık sıcak yemek yok
arkadaş yok
dost yok
heepsi hayal
hepsi düş
gerçekte ölmek düşte ölmekten iyidir
gerçeği aldın artık omzuna
o kadar ağır
o kadar ağır ki
o kadar olur
bunca zamandır vermediler sana
kıydılar yalanlarla
ne günahın vardı
kime ne yapmıştın
tek suçun emekçi doğmak
gerçeklerden uzak yaşamak
suçlu sen değilsin arkadaş