Mehmet Yücel - Özür Dilerim Hayat

Yanlışlıkla geldim diye bir şey vardır.
Teslim olanın üstüne varılmaz.
Umut vurulmaz,
İstersen sürüm sürüm süründür,istersen kır,istersen ağlat.
İstersen zindanlara at.
Geldim bir kere düştüm ocağına.
Köprüyü geçinceye dek eşeğe dayı diyemedim.
Sömürüye boyun eğemedim.
Yetim hakkı yiyemedim.
Özür dilerim hayat.

Bir tekme de ben vurmadım düşene.
Yine yüreğim yanık bu sene.
Yine ellerim terli terli,yüreğimde yağmurlar yağıyor.
Beynimde şimşekler çakıyor.
Ruhum zemheride ve ayaklarım kan revan içinde.
Kuşlar kadar özgür olmayı özledim desem ne çıkar.
Toprağa alın terimi dökmekten usandım.
Şehrin bir köşesinde şiir yazmaya çalışan bir beyhude.
Oturmuşum rüzgarın esiş yönüne; savur beni diyorum.
Son pazarlığım kendimle idi.
Alçalamadım bir türlü ne ettiysem.
Özür dilerim hayat.

Son kalesini de kuşattılar mertliğin.
Tekerlekleri patlamış arabalarla fethetmiş olacaklar.
Ne kurşunlar sıktım,ne bombalar fırlattım,ne planlar yaptım.
Geceleri bol günler,
kışlara mahkum mevsimler,
kirli kirli isimler... Lahana bostanına haş haş ekemedim.
Ocaklara incir ağacı dikemedim.
Gözlerimin gördüğüne görmedim diyemedim.
Bana deymeyen kurt bin yıl yaşasın diyemedim.
Özür dilerim hayat.

Bataklardan güzel günlere giden bir yol varmış.
Güzel günler hayalmiş uyanık olmayana,kan emmeyene.
Sırtlan olmak varmış,yaralı ceylan yavrusuna.
Bakmamak varmış eyrisine doğrusuna.
Tarikatsız bıraktım kendimi.
Etek öpemedim,el öpemedim,yaslanamdım,avunamadım.
Şartlandıramadım beynimi,şartlarına.
ÖZÜR DİLERİM HAYAT
Çok özür dilerim.

Yükseklerden uçmak varmış,
Herkes yükseğe bakarmış.
Burnu büyük olmak varmış.
Alçak gönüllülük zararmış.
Süslenmek varmış,şekilcilik varmış.
Güzellik şekile kalmış.
Gösteriş yapmak varmış.
Hayalci olan çok yaşarmış.
Satılmak varmış,satmak varmış.
Tezgahlar kuran yaranırmış
Tutunmak gerekmiş tutarsızlara,şerefsizlere,gereksizlere.
Bunları ben bilemdim.
Özür dilerim hayat.
ÇOOOOK ÖZÜR DİLERİMMM.