Memleket diye birşey vardır.
Kabuğu gibi insanın...
Ne çelişki ne zulüm kabuğunu atmaya değmez;
yada yeni kabuğa girmeğe...
Öyle ya sen sen olalı,
senden öteye düşebildiyse hükmün;
yani faydalı olabildiysen,
beyninle düşünebilip,yüreğinle onayladıysan,
o memleket oyuncağı olmayacaktır küstah çocukların.
Sen mücadeleni yitirmediysen;
arama telaşın olmayacaktır uçurumlarda.
Niye senin sen olmanı istemezler biliyor musun?
Çünkü sen oldukça çağları yırtmışsın; bir dahasına tahammülleri yoktur.
Ne kafalar yordular,ne icatlar çıkardılar,
ne gözler boyadılar seni salaklaştırmak için;
bir kıyaslayabilsen tarihle bugünü,
geleceksin olması gereken yerlere.
İşte bu diyesim bile gelmiyor daha bir çok şey ve anşılmama olasılığım yüzünden.