Mehmet Yücel - İnsan Umut Yüklü Bir Kervandır

İnsan umut yüklü bir kervandır.
Yolunu haydutlar keser, engeller keser.
Oysa o kervan her şeye rağmendir.
Dağlar geçit vermez olmuş, dumanlı olmuş...
Bozkırlar imansız, ayrılık amansız olmuş...
Gözler dalıp dalıp gitmiş...
Bana mısın dememiş.

İnsan umut yüklü bir kervandır.
Geçip gider gitmesi gerekene.
Yolda kalmakta gitmektir.
Dövüşmekte gitmektir.
Aslolan kervandır kervan.
Öyleyse yola devam.

İnsan umut yüklü bir kervandır.
Atları yok, develeri yok.
Tekerlekler ses çıkarmaz.
Güzergah yabani bir çöl.
Öl diyor öl.

İnsan umut yüklü bir kervandır.
Devam dedikçe durur.
Çekilir, çekilmez.
Ekin tarlaları diyorum.
Başaklar diyorum.
Sevecek ne çok şey var.
Ne çok var umutlanacak. Aydınlık gerekçeli.
Karanlık beleş.
Üleşebilirsen üleş.

İnsan umut yüklü bir kervadır.
Zaman yarış atı.
Binmişim işte.
Nallarını atmış.
Çıplak ayaklı.
Tırnakları kırık.
Rengi beyaz.
Yuları yok.
Eğeri yok.
Değeri yok.

İnsan umut yüklü bir kervandır.
Can düşer kervan yoluna.
Sevda düşer.
Özlem düşer.
İç çekilir.
Boyun bükülür.
Göz yaşı dökülür.


İnsan umut yüklü bir kervandır.
Uzun uzun...
İnce ince...
Çeker gider sevince.