Mehmet Yücel - İlk Bakış

ilk bakışta hayata döndürdü
ikincide süründürdü
üçüncüde söndürdü
zavallı adam bir bakış yüzünden neler neler gördü
güya sevinmişti
ne güzel tesadüf demişti
batışın başında olduğunu bilmeden
erinmeden
baktı baktı baktı

ne salakça bakıştı bu
ne hesapsız düzensiz kuralsızdı
o kadar kuralsızdı ki
hayatta olmadığını ve yeniden geldiğini düşünecek kadar o kadar düzensizdi ki
düzensiz sandığı düzenini bozacak kadar

ama o yine de gülüyordu
olsun diyordu
değerdi sürünmeye
değerdi sönmeye
değer miydi
diyemedim

ilk bakışın sahibine gelince
onu ne sen sor ne ben söyleyim
binlercesine aynı bakışı yöneltecek kadar ruhu uçmuş
kemikle et yığını haline gelmiş insan şeklinde bir şey