Mehmet Yücel - Birikenler-54

Ben gölgesini çok sevdim.
Bastonu da var elinde.
Düşecek diye bekliyorum.
Oturup kalkıyor.
Yeni yeni şekiller alıyor.
Güneş gidince gidiyor diye biliyordum;
gece de gördüm.
Karanlıktan doğmuş meğer.
Gündüzleri iş olsun diye çıkarmış.
Sağa sola bakarmış;
ama ben gölgesini sevdim.
Kendisi sevilesi değil.