birine seni seviyorum diyeli kaç yıl geçti bilmiyorum
doksanlı yıllardı galiba ona seni seviyorum dediğimde
kalleş kelimeler
söyleyen pişman
söylemeyen piman
başıma gelmeyen kalmaz
geri almamazsın
iş işten geçip gider
ne söylesen tersi yapılır
yüreğine gömersin sevdanı
vur kaça gelirsin
sevmiyorum dersin ya
tuhaf bakışlar var
yıllar yılı düzelmez doğrulmaz
unutmak için ne yollar denersin
acılar çekersin
çekilen acıların eserisin
serserisin
gün o gündür
seviyorum diyişimin üzerinden yıllar geçmiş
şiirleri sevdim
ağaçları sevdim
kuşları sevdim
oldurmaya çalıştım yerini
dolmadı boşluk
yastıklara sarılmalar
teselliler aramalar
seni seviyorum demediğin yıllar
fırtınadan arta kalan bir zavalllı yürek
çöpe koyarsın hayatı bilerek
kıyametler kopan bir dünyan var
gerçekleri ertelediğin
aykata kalmaya direndiğin
birşey olmamış gibi hayata dört elle sarıldığın bir gerçek
yalandan bir sevgili düşlerini kurduğun
özlemle kudurduğun
çürüklere tutunarak acı acı yutkunduğun
görüntü kumarları oynadığın
her nasıl olursa olsun kopmadığın bir başka gerçek.