Mehmet Soysal - Ne Yapsın?

Hayat sana zor gelebilir
Belki herşeye isyan edersin
Yaşamadığın ölümün nefesini ensende hissedersin
Lanet edersin tum dostlarina
Baktığın gördüğün herşeyden tiksinirsin
Ve görmemek icin kör olmak istersin belki de

Günlerce sokağa adım atmazsın
Kelimerin çıkmaz dilinden
Ağzını bıçak açmaz
Küsersin işte bir şeylere
Hayat o kadar ağırlaşır ki karşında
Herşey üstüne üstüne gelir
Geçer dediğin hiç birşey geçmez
Olur dediklerin olmaz
Gitmez dediklerin kalmaz

Acılar yakarken bağrını
Canin nefes nefese tutuşurken
Gözlerinden akan yaş sana kan misali süzülürken
Damla damla ruhuna işlerken çektiklerin
Kendini vuracak bir intihar kurşunu ararken
Aynanın karşısında ki seni sorgularken
Acımasızca ve açık yüreklilikle
Aslında gerçek suçlunun kendin olduğunu anlarken
Nedense bunu bir türlü kabullenmezken
Kendini terkedilmiş bir han misali yalnız hissederken
Bir dost selamına muhtaç kaldığında
Elini yüreğine koyup dostun olmadığına inanırken
Umudunun aslinda boş bir hayal olduğunu düşünürken

Bazen herşeyi terketmek isteyip bir sabah evden çıkıp
Akşam geri aynı eve gelirken
İçinden bin ah çekip
Keşke çocuk olsam da sokaklarda kaybolsam diye düşünürken
Her kaybolduğunda kendini yine kendinde bulurken
Gecenin karanlığında gizli gizli ağlayip
Kalabalıkta yalandan gülerken
Gidenlerin arkasından için buruk bir şekilde El sallarken
Aslında hayatın kolay olmadığını anlarsın

Sonra yine defalarca isyan edersin
Bir gün karşına oyle biri çıkar ki
Bunların hepsini unutursun
Yeniden doğarsın
Herşeyi en baştan yaşarsın hiç ölmeyecekmiş gibi
Kendini hep ölümsüz görürsün

Çevrende olan hiç birşeyi farketmezsin
Toz pembe bulutlarda gezerken
Ayağına diken batsa hissetmezsin
Aslında herşeyin bir çaresi olduğunu düşünürsün
Sabretmenin acı ama besleyici bir yemek olduğunu anlarsın
Acı çekmenin ise seni olgunlaştırdığını

Peki ya evladını daha Yirmisinde toprağa veren ana
Onun acısı nasil geçer
O evladın babasının yüreğine akan kan nasıl silinir

Tüm sevdiklerini kaybetmiş yetim çocuk ne yapsın
Onların karşısina kim çıkacak ki o yaraya merhem olsun

Öyle bir gün gelir ki
Geçmez dediğin acıların geçer
Gelmez dediğin gidenler gelir
Ama evladını ve sevdiklerini toprağa verenin
Ne Acısı geçer ne de giden Sevdikleri gelir

Hayat elindekilerini kaybedenlere değil
Yüreğindekini kaybedenlere zordur

Ben yüreğimde çok insan kaybettim
Ama günü gelince yerine yenisi koydum

Bir Anne,baba ve Yetim çocuk
Yüreğinde kaybettiklerinin yerine kimi koysun...