Duydum ki kar yağıyormuş oralarda.
Buğday sarısı saçların ıslandıkça beni hatırla..
Hayalim canlansın o deniz mavisi gözlerinde,
Biliyorum belki yüreğinde yerim yok ama:
Yinede canlansın hatıralar,
Geçmişten kalan ne varsa..
Bende unuttum zaten seni..
Geceleri duvarlarla konuşup,
Gündüzleri buğulu camlara şiirler yazıyorum..
Uzun uzun pencereme vuran yağmurları dinliyor,
Sonra karşı ağacta soguktan titreyen kuşlari seyrediyorum..
Geçiyor günlerim işte ama seni düşünmüyorum....
Duydum ki kar yağıyormuş oralarda.
Her sabah perdeni ilk açtığında,
Yüzüne güneş vuruyorsa beni hatirla..
Bilirim gündüzleri de en az geceleri kadar soğuk olur.
Kapalıdır şimdi tüm yolları,
Sokaklarda genzi yakan kömür kokusu,
Güneşle gökyuzu yine küskündür bu aralar..
Etraf Ay cemalin gibi bembeyaz,
Suların uzeri bir karış buz,
Sabahları servis bekleyen çocuklar,
Kahvehaneler ağzına kadar işsiz adam doludur..
Değişmemiş herşey yine aynıdır şimdi oralarda..
Buralarda aynı,değişen sadece mevsimler,
İnsanlarda bir telaş bin bir koşuşturmaca.
Sabahın köründe tren sesleri.
Okula giden çocuklar,yollarda sayısız araba,..
Değişmeyen bir benim aslında..
Değişmeyen vücudumun sol yanında...