Mehmet Soysal - Hayatım

Hayat bazen karıştırıyor insanları..
Ne zaman bir insan tanisam;
Önce kelebek gibi çiçek çiçek geziyor,
Sonra da bir arı gibi iğnesini gösteriyor..
Küçükken arkadaşlarımla oynadığımız,
Oyunlar geliyor aklima..
Hepimizin bir rolu vardı..
Kimimiz Yeşil çam artisi,
Bir kaçimizda Heaman falan oluyorduk..
Şaka da olsa bir birimizin kafasini yarıyor,
Bi kaç saat küs durup,
Sonrada gülerek evlerimize gidiyorduk..
Kanayan kafalarımızda olsa,
Canimiz hiç acimiyordu..
Sonuçta kafamiza yediğimiz taşti ama, Şimdiki insanlarin sözleri kadar ağir değildi...
Büyüdükçe değer verdiklerimiz,
Teker teker terketmeye başladi..
Neden bilmiyorum ama.?
Şimdilerde değer verdiklerim,
Gidenler kadar değerli olmuyor hayatimda..
Aslinda bazen kendimi suçlu görüyorum.
İnsanlar bukadar ucuzken,
Neden ben onlari ateş pahasi biliyorum...
Zaten insan satılmıyor mağzalarda..!
En büyük başarısızlığım;
İnsanlara değer verirken hep pay ile paydayı yanliş verdim
Bu yüzden..?
Hayatımda matematik dersinden hep sınıfta kadim...