Şarkılar da yalan söylermiş,
Bilmezdim.
Dinlediğim hiçbir şarkıda bulamıyorum seni.
Hangi notanın dibine girdiysen çık artık.!
Önceleri avaz avaz seni haykırıdı her bir makam
Şimdilerde adın bile geçmiyor.
Hikayeler de kaybetmiş,
İçinde ki yaşanmışlık öyküsünü.
Anlattığı hiç birşey gelmedi başımıza
Çok öldük ama hiç dirilemedik bu masalda.
Bu yol nereye çıkar biliyormusun sen.?
Daha önce çok geçtik bu köprüden.
Her defasında canımız yandı,
Ama kimse ''Sevmek yanmaktır'' diye uyarmadı.
Her karanlık gördüğümüz yollardan kaçtık
Korktuk belki de.
Oysa kimse demedi "O yola git arkası aydınlık" diye
Ve kimse düşünmedi.
Kaldırıp bir gece kafasını,
Karanlıklar ortasında parlayan yıldızları seyretmedi.
Hiç akıl edemedik karanlıktan kaçılmaz,
Kaçılsaydı yıldızlar karanlıklar içinde parlamazdı diye.
Zaten o "Yedi kişiye gönder dileğin kabul olsun" mesajı olmasaydı,
Kimsenin aklının ucundan geçtiğimiz de yok.
Sahi kendimizi kaybettik gören var mı...?