Mehmet Soysal - Eindhoven

Merhaba;
Hayatimin bilmem daha kac yilini gecirecegim sehir.
Yeni bir gune yavas yavas veda ederken;
Gecmisten kalan;
Bir kac aci hatira demliyorum gozlerimde.
Degisen yeni bir gun de olsa;
Ayriliklari kaldiramiyor yuregim..
Umutlarim vurgun yedi,
Geldigim gunden beri bu sehre..
Umutlarim vurgun yedi,
Hic bilmedigim denizlerde...
Ne zaman sokagina ciksam,
Lisanini bilmedigim insanlar,
Tanimadigim yuzler,
Soguk bakan gozler,
Gokyuzune ne zaman baksam;
Gunessiz, Aysiz,
Gokyuzune ne zaman baksam;
Hep karanlik...

Biliyormusun..?
Seviyorum seni aslinda.
Adin gecmesede bir siir yada sarkida.
Kendime benzetiyorum bazen seni...
Benim yuregim hasret dolu;
Senin bagrin;
Ici hasret dolu insanlarla dolu...
Ah lisanini,yuzunu,
Ah ozunu,sozunu bilmedigim sehir,
Yabanciyim senin icin de,
Aslin da Sen de yabanciyken benim icim de.
Soyle bana kaderimi paylastigim sehir..
Neden her zaman bulutlarinin gozu yasli,
Kaldirimlarin mi kirli,
Yoksa insanlarin mi...?

Ey Sehir;
Gunes ile bu kadar kuskun olmasan diyorum,
Ruhum zaten bin parca,
Yuregim bir buz kutlesi,
Yuregim keskin ucurum,
Yuregim param parca...
Nereye baksam,
Nereye gitsem;
Her yanin yanlizlik,
Her yanin soguk,
Insanlarin yabanci...

Sen kaderimi Paylastigim Sehir;
Seviyorum seni aslinda.
Adin gecmesede bir siir yada sarkida.
Kendime benzetiyorum bazen seni...
Benim yuregim hasret dolu;
Senin bagrin;
Ici hasret dolu insanlarla dolu...