Sana karşı öyle çaresizim ki;
İki uçurum arası gerilmiş bir ipin üzerinde gibiyim.
Adım adım sana gelirken,
Tam orta yerinden çürümüş kopmak üzere olan,
İpin tam ortasındayım.
Tek adım daha atsam,
Uçurumun boşluğunda kaybolacağım.
Ne yürümek mümkün bu Sevda da,
Ne geri dönmek
Ne de kalıp beklemek.
Söyle Ey Yar..!
Sana adım adım gelirken ölmek mi kolay.?
Yoksa ipin kopmasını beklemeden,
Kendimi boşluğa bırakmak mı..?
Sana karşı öyle çaresizim ki;
Ne Seni Unutmak mümkün,
Ne de yanına gelip Sana kavuşmak...