Bir sabah mesafeleri teker teker ezip,
Ruzgar olup sessizce saclarina dokunacagim.
Biliyorum yine saclarin bozulacak,
Ve sen yine cok kizacaksin...
Biliyor musun...?
Senin kizmani bile ozledim.
Iste sirf bu yuzden,
Saclarini bir daha,bir daha bozup,
Oradan sessizce kacacagim...
Sonra bir kelebek olup;
Yavasca omzuna konacagim.
Yillara ve zamana inat,
Gozlerinin icin de kaybolacagim,
Sen de ciceklerden benim gibi,
En cok Kardelini seversin,unutmadim.
Bir Kardelen olup acacagim gectigin yollar da..
Eminim beni koparip saclarina takacaksin.
Umut Dunyasi iste,ayaklar altin da ezilmekte var...