Âlemleri halk edip, ol deyince oldurdun,
Yarattığın müstesna, her yaptığın harika!
Yere göğe hükmedip, insi cinsi doldurdun,
Halk ettiğin müstesna, her yaptığın harika!
Hücrede, özündedir Alâmet-i Fârika…
Nurundan ruh giydirdin balçıktan bedenine,
Merak edip arar mı? Acaba nedeni ne?
Acizlere muamma, soramaz gidenine,
Yarattığın müstesna, her yaptığın harika!
Dilinde, sözündedir Alâmet-i Fârika…
Durmadan tespih eyler kuşların cıvıltısı,
Arife seni söyler suların şırıltısı…
Gözlere nakşediyor pınarın parıltısı,
Yarattığın müstesna, her yaptığın harika!
Çehrede, yüzündedir Alâmet-i Fârika…
Âdem ile Havva'dan doğmadık mı hepimiz?
Birbirine benzemez, bir olsa da kepimiz!
Aynı tezgâh kurulup dokunsa da ipimiz,
Yarattığın müstesna, her yaptığın harika!
Parmakta, izindedir Alâmet-i Fârika…
Her şeyden münezzeh, ne yerde ne gökdesin
Doğdurulup doğmazken, ebed ve ezeldesin,
Âlemlere sığmazken Şahan'ın kalbindesin.
Yarattığın müstesna, her yaptığın harika!
Yürekte, közündedir Alâmet-i Fârika…
Alâmet-i Fârika: Ayırıcı işaret, Damga.