Mehmet Rızaoğlu - Akılsız Akıl

Akıl, sonsuz hayaller kurdu
İçinden habersiz, iç kurdu

Bir taht-ı revânda en önde
Sırtta bohça, çukurdan yurdu

Yaşı otuz, gözü dört yönde
Nihayet uslandı ve durdu

Şimdi çaresiz, kraldı dünde
Sonrası kim, nasıl olurdu

Sözü varken ezel gününde
Ukbâyı bir yele uçurdu

Emr İlâhi var, yeter künde
Kulaksız yaşam habîs ur'du

Bildi ki Var'lık, yokmuş ünde
Çınarlar da bir gün kururdu