Mehmet Çoban - Anka

Yeşilin tonlarından kırmızıyı seyrediyorum
Anka,
Yanıyor, yanıyorum

Mavilikler göz kırpıyor, düş peşime
Bir buluta yapışıyorum
Yeryüzünde Anka
Yanıyor, yanıyorum

Selamsız, sabahlara uyanıyorum
Kimliksiz, kişiliksiz Anka
Yolunmuş kanatlar
Yanmış tüyler
Siyah gözler
Gülüyor
Ateş içinde yanıyor, yanıyorum

Kinden mermiler topladım
Nefret silahlarına doldurdum Karanlıklara çevirdim
Boşalttım, boşalttım
Aydınlıklar gelmedi
Anka hişt dedi
Yandım, yanıyorum

Hayat göz kırptı
Elinde bir çıktı
Al özetin bu
'Suçları işledin
Suçluyu başkasında aradın”

Tepetaklak
Düştüm gökyüzünden
Gülüşler yükseldi yeryüzünden
Yanmıyordum
Yanan Anka'ydı
Gülüyordum