Mehmet AsLan - Yakamoz Şaşırttı Rotamı

Hedefim sendin, sevgi limanı,
Yanaşmak için, kullandım tayfanı,
Kendine bağladı, attığım çapanı,
Kurtaramadım, bendim geminin kaptanı.

Sevdiğim yeriydin, bu koyların sahillerin,
Kurbanı oldum, çevirdiğim dümenlerin,
Etkisinde bıraktı beni, sahte sevgilerin,
Yanlış yanaştık, vebali fenersiz gecelerin.

Yakmadın, kayalıklardaki fenerlerini,
Kayalıklara çarptırdın, sevenlerini,
Çeviremedim gemimin dümenlerini,
Tutturamadım, bu yüzden senin sahillerini.

Doluydum sana, kaldırmıştım kotamı,
Aşk eriğiyle, doldurmuştum potamı,
Bir yakamoz, şaşırttı benim rotamı,
Oysa, önceden yazmıştım notamı.

Bu gemi yanaşamadı senin limanına,
Seyretti herkes, gelmedi yardımına,
İnsanlık işlememişse, onların kanına,
Sabır dileyin, bu geminin kaptanına.
Isındı kanı, unutamadı onlarla geçen anlarını,
Hatırlattılar ona hep, eski yaşadığı anılarını,
Tekrar kaleme aldı, yaşayacağı yeni acılarını,
Yazdı seyir defterine, göreceği tüm rüyalarını.

O kadar ısındı ki kanı, canı yürekten bunlara,
Okutunca, yazdığı hayallerinin hepsini onlara,
Deniz kabardı taştı, doldu bütün sular livarlara,
Dalgalara kapıldılar, aldı onları vurdu duvarlara.

Allak bullak oldu kafaları, dalgadan deniz kızlarının
Acıları bir kat daha arttı, mevcut gurbet acılarının,
Kapandığını sandılar, onlara açılan dost kapılarının,
Okuyunca etkisinde kaldılar, kaptanın hayali anılarının.

Sular çekildi, deniz sakinleşti, livarda sular durgun,
Normal karşıladı içlerinden biri, çünkü çok olgun,
Her şey bitti, onlar kaptana, kaptan onlara dargın,
Bu kaptanın karada yediği eşine rastlanmaz vurgun.

Kaptan çekildi kıyılardan, yanaşmadı oralara,
Gitmedi hiç sahile, kapılmamak için dalgalara,
Kaptan bu, duramaz uzun süre dargın sulara,
Oda darılmış sonunda, livardaki sahte dostlara.