Mehmet AsLan - Umutluydum

Hatırlıyor musun, en son buluşmamızı,
Okudun mu, Yeni Bir Işık adlı şiirimizi,
Bir kez daha, anlatmıştım orada sevgimizi,
Umutluydum senden, anlamıştın derdimizi.

Ertesi gün ne karar çıktı, sülale toplantınızdan,
Nasıl caydırdılar seni, tekrar benden vede ondan,
Hiç mi hiç ders almadın, sen bu durumdan.
Akıllan vazgeç artık, bu aptallık huyundan.

O gün anlattım sana, yanlış yolda olduğunu,
Okumuştum gözlerinden, sevgiyi bende bulduğunu,
Ama anlatamadın onlara, gözünün neden dolduğunu,
Hiçbir zaman anlatamazsın, bir yerlerinin bolluğunu.
Bir kez daha yıkıldım, sana verdirdikleri karardan,
Hala akıllanmadın mı, gördüğün bu kadar zarardan,
Kıskanıyorum seni, kem gözlerden ve nazardan,
Mutlu oluyorum, seyrederken dönüşünü pazardan.

Aramıştım seni, bir öğlen vakti Parktayken,
Kırmızılı kız çıktı telefona, sen yemek yerken,
Dedim kendi kendime, pres yemiş daha çok erken,
O banktaki anıları, düşünmedin mi telefonu verirken.

Biliyor musun, hala umutlarım tükenmedi senden,
Biliyorum çok acılar çektin, benim yüzümden,
Korkuyorum senin başına gelecek, her türlü şerden,
Geri dön ne olur, senin başına bir bela gelmeden.