Mehmet AsLan - Talihsiz Arkadaşım

Onu gördüm bugün, neşesi keyfi yerinde,
Benimse tebessüm yok, gülmeyen yüzümde,
Neşesi yerinde, mahcup duruyordu önümde,
Benimse anılar canlandı, bir bir gözümde.

Bayramını kutladım, talihsiz arkadaşımın,
Çıktığında balkona, dururken önünde camın,
Uzattım elimi, dedim ki kutlu olsun bayramın,
Oda uzattı, hissettim acısını gönül yaramın.

Beni çok severdi, yıllarca vazgeçmedi,
Bende severdim, ama kardeş gibi bilemedi,
Talihsizdi, çok çekti şansı yaver gitmedi,
Kırmadan bitirmek istedim, yıllarca bitmedi.
Sevgisi büyüktü, ama yaşı çok küçük,
Geceleri çıksam bile, yinede sonuç büyük,
Tatilleri de çıksam, belki tutardı kütük,
Vazgeçmedi, eksilmezdi yüzünden gülücük.

Yinede severim onu, mutlu olmasını isterim,
İçimden sevsem de, yüzüne söylersem biterim,
Söyleyemem gömdüm içime, yansa da yüreğim,
Yeter ki mutlu olsun, derim buda benim kaderim.

Hiç kimseler bilmez, bunu kimin için yazdığımı,
Bilmezler, istemesem de, onun için nasıl yandığımı,
Herkes sanar, benim onun gençliğine kandığımı,
Unutmam elinden içtiğim çayı, yudumlarken bardağımı.