Geceleri beni çıkardığınız için rüyanızdan,
Nasıl memnun musunuz şimdi hayatınızdan,
Diz çökerim diye geçiriyorsanız aklınızdan,
Çok beklersiniz, eser yoksa insanlığınızdan.
Ben kaçtıkça, sizler kraliçe sandınız kendinizi,
Unutmayın ki bana karşı çok aştınız haddinizi,
Ben her fırsatı tanıdım, kazanmak için sevginizi,
Sizler havaya girdiniz, alamadınız hayat dersinizi.
Ben yine kralım, ama siz kraliçe değilsiniz,
Sevgi sarayımda, artık hepiniz birer esirsiniz,
Esaretiniz çözülür, kendinizi affettirirseniz,
Huzur içinde yaşar gidersiniz, eğer isterseniz.
Her şeye rağmen yinede severim ben sizleri,
Sizler üzmeye devam ederseniz eğer bizleri,
Kalmaz yüreğimizde acıma duygusunun izleri,
O zaman acımadan ağlatırım tekrar o gözleri.