Mehmet AsLan - Şeytana Uydurma

Seni kaybetme korkusu, sevgimi bastırıyor,
Hakkındaki güzel düşüncelerimi, saptırıyor,
Ben yaşadıkça senin sevginsiz,kinimi arttırıyor,
Şeytan bırak boşuna sevmeyi, intikamını al diyor.

Artık tükendim,boş sevginin bir anlamı kalmadı,
Daha baharındasın işin, hiçbir yerin yanmadı,
Bittim eridim, bu güne kadar sabrettim olmadı,
Hayırsız, duygusuz yarim feryadımı duymadı.

Duyma! Bende duymayacağım artık,kalbim nasır bağlıyor,
Hiç umurumda olmayacak, kim ölüyor kim ağlıyor,
Oturduğum yerde, böyle düşünmek bile ciğerimi dağlıyor,
Sen böyle devam et, deli çocuk sehpanı hazırladı ipini yağlıyor.
O gün benim ağladığım, en neşeli günüm olacak,
Birtanen ona çektirdiklerinin intikamını alacak,
Sensiz geçen her günün, hesabını bir,bir soracak,
Yinede senin gibi gülmeyecek, çünkü O hep ağlayacak.

Tüm gidiş yollarını kapatacağım,dönüşün açık,
Sakın deme, ne anlatıyor böyle bu kaçık,
Nasıl sıvaması mümkün değilse, güneşi balçık,
Bir başkasıyla mutluluk yolun, işte o kadar açık.

Dön bebeğim, maziye birlikte bir kalem çekelim,
Alıp başımızı, bu köyden bu şehirden gidelim,
Kim ne derse desin, ister sevilelim ister sevilmeyelim,
Hayat bizim hayatımız, yeter ki biz birbirimizi sevelim.