En çok, neyi özlüyorum biliyor musun,
Tabi ki seni, başka neyi sanıyorsun.
Hasretin bitirdi beni, artık geliyor musun,
Sende hasret çekiyorsun, benim gibi yanıyorsun.
Sonra neyi özlüyorum, biliyor musun,
Tabi ki yine seni, ne yapsan özleniyorsun.
Yalvarıyorum artık, beni anlamıyor musun,
Belki ben gelirim diye, yolumu gözlüyorsun.
Geldim, gördüm ama sana görünemedim,
Ayaklarım tutuldu, sana doğru yürüyemedim.
Gördüm, ama bir türlü senle görüşemedim,
Açtım ağzımı dilim tutuldu, bir şey söyleyemedim.
Deli kız böyle bir işkence, hiç kimse yaşamamıştır,
Bu yiğit artık bitmiş, sevginle savaşamamıştır.
Senin sevgin sahteydi, içinde hiç kalmamıştır,
Bak çevrene, böyle bir sevgi hiç kimsede olmamıştır.
Olamaz, kimse seni benim kadar asla sevemez,
Kapattım sevgi kapılarımı, başka kimse giremez.
Her şey derler ama sevgimin aksini kimse söyleyemez,
Bir tek sen söylüyorsun, onu da bu deli dinlemez.
Dinlemez çünkü bu çocuk senin gibi delidir,
Bu satırlar, sevgimi anlatmamın tek yeridir,
Gerçi modası geçti bu yerin, biraz geridir,
Bir gerçek var ki, sevgim Kerem'den de ileridir.