Mehmet AsLan - Sen İnmeyince

Biliyorum, bu akşam sözümde duramadım,
Çok uğraştım gelmemek için, kendimi tutamadım,
Gözlerim seni aradı her masada, bulamadım,
Bir yalnızlık çöktü içime, seni unutamadım.

Çok bekledim, bir umutla aşağıya inersin diye,
Gelmedin inmedin aşağıya, merak ettim sebebi niye,
Gözlerim seni aradı, hasretlik çekerek sevgiliye,
Umutlarım tükenmeye başladı, geçen her saniye.

Çok uzak değildin, aramızda bir kat vardı sadece,
Neşeyle gelmiştim, hüzünle ayrıldım sen inmeyince,
Beklentilerimi, umutlarımı yıktın bir anda bu gece,
Yokluğunu kabullenmek mümkün değil, seni sevince.
Oturdum her masada tek başıma, birer birer,
Sordum sandalyelerin her birine seni, teker teker,
Sanki onlarda üzgündü, bana cevap vermediler,
Döndüm arkamı herkese, göz yaşlarımı görmediler.

Ayrıldım oradan, dışarıda bir an durakladım yolda,
Gözlerim seni ararken, birilerini gördüm balkonda,
Biri sendin, hissettim ama seçemedim karanlıkta,
Hayalini kurarak yattım, gördüm seni rüyamda.

Yarın gideceksin buralardan, özlediğin memleketine,
Bilemiyorum ben iki gün, nasıl dayanacağım hasretine,
Lanet okuyacağım, zamanın sensiz geçen her saniyesine,
Verseydin bana, giderirdim hasretimi bakarak resmine.